To tytuł Listu apostolskiego papieża Fraciszka o znaczeniu i wartości żłóbka, który podpisał 1.12.2019 r. w Greccio w Sanktuarium Żłóbka.

Najpierw papież stwierdza m.in. że żłóbek jest jakby żywą Ewangelią, która wypływa z kart Pisma Świętego (nr 1). „Tym listem chciałbym wesprzeć piękną tradycję naszych rodzin, które w okresie poprzedzającym Boże Narodzenie przygotowują żłóbek, a także zwyczaj umieszczania go w miejscach pracy, szkołach, szpitalach, więzeniach, na placach…”

Pochodzenie żłóbka prowadzi nas do Greccio w Valle Reatina, gdzie na 15 dni przed świętami Bożego Narodzenia 1223 roku św. Franciszek był w drodze z Ziemi Świętej i z Rzymu po wizycie u papieża Honoriusza III – jak wspomina Tomasz z Celano, pierwszy biograf świętego Biedaczyny. Tam 25 grudnia miała miejsce „żywa” szopka i Msza św. odprawiana przez kapłana. Później św. Augustyn napisał wraz z innymi Ojcami Kościoła, że Jezus „w żłobie położony stał się pokarmem naszym”.

Następnie papież dokonał przeglądu różnych znaków żłóbka (nr 4-9). „Gdy stajemy przed żłóbkiem, myśl chętnie powraca do okresu dzieciństwa, kiedy niecierpliwie oczekiwaliśmy, aby zacząć go budować. Wspomnienia te prowadzą nas do ciągłego uświadamiania sobie wielkiego daru, który został nam dany wraz z przekazaną nam wiarą. Jednocześnie sprawiają, że odczuwamy obowiązek i radość umożliwienia naszym dzieciom i wnukom udziału w tym samym doświadczeniu. Nie ma znaczenia, w jaki sposób urządzony jest żłóbek. Może być zawsze taki sam, albo przerabiany co roku. Liczy się to, aby przemawiał do naszego życia. Wszędzie i w jakiejkolwiek formie, żłóbek mówi o miłości Boga – Boga, który stał się dzieckiem, aby nam powiedzieć, jak blisko jest każdego człowieka, niezależnie od stanu, w którym się on znajduje” (nr 10). (opr tp)