Wielka Sobota – 11.04.2020

Jezus Chrystus Pan

Pierwsza księga Biblii ukazuje Boga jako stwarzającego świat i człowieka (Rdz 1, 1 – 2, 2). Przez sześć dni Bóg „pracował”, a siódmego dnia „odpoczął”. Kościół bierze słowa psalmu w usta, aby śpiewać i dać odpowiedź na usłyszany opis stworzenia: „Pełna jest ziemia łaskawości Pana” (Ps 33[32], 5b). Przejście Izarelitów przez Morze Czerwone ukazuje wielkość Boga jako Wyzwoliciela (Wj 14, 15-15, 1). Mojżesz i synowie Izraela razem z nim śpiewali taką pieśń ku czci Pana: „Będę śpiewał na cześć Pana…” (Wj 15, 1-2. 4-5. 17-18). Izajasz jako przedstawiciel proroków przekazuje słowa obietnicy Boga: „Zawrę z wami wieczyste przymierze”. To przymierze polega na wierności narodu Bogu, bo On jest wierny (Iz 55, 1-11). Ponieważ dobroć i miłosierdzie Boga jest jak źródło niewyczerpane, dlatego Kościół odpowiada na to czytanie: „Bądziecie czerpać ze zdrojów zbawienia” (Iz 12, 3).

Już przy dźwięku oraganów i w pełni światła wybrzmiewa „Alleluja”, którego Kościół przez 40 dni nie śpiewał. „Alleluja – Chwalcie Pana”, bo chrzest mój i Twój jest Paschą – przejściem ze śmierci do życia – z Chrystusem umarliśmy i wciąż umieramy dla grzechu, aby z Nim żyć dla Boga. Podejmować na nowo trud przemiany siebie i swojego życia – oczywiście ku lepszemu – to permanentne nasze zadanie, to nasza Pascha na każdy dzień. Św. Paweł Rzymianom pisał między innymi o zanurzeniu w śmierć Chrystusa i pogrzebaniu z Nim, aby z Nim wkroczyć w nowe życie (Rz 6, 3-11). Odpowiedzią na to jest Psalm 118: „Dziekujcie Panu, bo jest dobry…”

Jezus rzeczywiście zmartwychwstał. Grób nie zamknął Go na dłużej niż niecałe trzy dni. Wyszedł z grobu i żyje – ale inaczej. To, że zostaliśmy ochrzczeni – to należymy zawsze do Niego – nie tylko w dniu Pierwszej Komunii Świętej, a potem… Odnawiamy dzisiaj nasze przyrzeczenia: „Czy wyrzekasz się…”, „Czy wierzysz…” Tak kończy kapłan: „Bóg wszechmogący, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który nas odrodził z wody i Ducha Świętego i który udzelił nam odpuszczenia grzechów, niech nas strzeże swoją łaską w naszym Panu Jezusie Chrystusie, na życie wieczne”. Tyle razy słyszymy słowo „Pan”. Kto jest tym Panem dla mnie, dla Kościoła, dla świata? „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”. Jezus pociesza spotkane kobiety, pociesza swoich uczniów i także dla nas ma słowa pocieszenia i umocnienia.

ks. Teodor