Piątek III Tygodnia Wielkiego Postu – 20.03.2020

Ewangelia Mk 12, 28b-34 – Pierwsze ze wszystkich przkazań

Jezus  odpowiada

Jezus zapytany przez uczonego w Piśmie o pierwsze ze wszystkich przykazań, w odpowiedzi wskazał dwa przykazania, po pierwsze „Słuchaj Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i calą swoją mocą”; po drugie „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”. Pewnie każdy biblista, każdy proboszcz, każdy biskup, każdy katecheta dałby taką odpowiedź i został by pochwalony. Nauczyciela z Nazaretu też pochwalił uczony w Piśmie (hebr. sofér). Jezus zacytował „Sz’ma Isra’el” (Pwt 6, 4) z ostatniej księgi Pięcioksięgu (Dewarim), które znał każdy Żyd i każdego dnia rano i wieczorem w swojej modlitwie był zobowiązany do wypowiedzenia go jak nasze Credo. Także w liturgi synagogalnej nie mogło go zabraknąć i był centralnym tekstem wspólnej modlitwy.

Natomiast drugie przykazanie (Kpł 19, 18) wyjęte jest z trzeciej księgi Pięcioksięgu (Wajikra) i również należało do tekstów wyuczonych na pamięć i powtarzanych przez Żydów często przy różnych okazjach. Oba teksty kojarzą się nam z wyuczonymi regułkami z katechizmu. Dla wielu chrześcijan i katolików są one po prostu modlitwą.

Jak się to ma do Dekalogu – jest jeszcze więcej szczegółowych przykazań i jak się to ma do tych 613 nakazów i zakazów w Judaiźmie. We wstępie do książki wydanej w 2009 roku „613 przykazań judaizmu” czytamy: „W traktacie Kiduszin rabini dyskutują, co jest ważniejsze: studiowanie Tory czy wypełnianie przykazań? Dochodzą do wniosku, że studiowanie, prowadzi ono bowiem do czynów, czyli do wypełniania przykazań. Bez studiowania nie da się tego robić we właściwy sposób. Celem zaś poznawania Tory jest jak najlepsze wypełnianie przykazań Stwórcy – jak uczą nasi rabini w Pirke Awot – Nie nauka jest istotą, ale czyn.”

Niektórzy widzą w tych dwóch przykazaniach miłości Boga i miłości bliźniego streszczenie Dekalogu, podzielonego na dwie wyraźne części. Pierwszemu przykazaniu odpowiada pierwsza część (przyk. I-III), a drugiemu druga część (przyk. IV-X).

Jakby nie dzielić, jakby nie streszczać, jakby nie przyporządkowywać – prawda jest taka: nie ma innej drogi do Boga jeśli nie po drodze do bliźniego. „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego” – usłyszał pytający nauczyciel. Jeszcze nie jesteś na mecie – możemy sobie nawzajem powiedzieć. „Spieszmy się kochać ludzi – bo tak szybko odchodzą” – woła nam stamtąd ks Jan.

ks. Teodor