Wielki Czwartek – 9.04.2020
I Czytanie Wj 12, 1-8. 11-14 – Przepisy o wieczerzy paschalnej
Psalm 116B(115) – Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela
II Czytanie 1 Kor 11, 23-26 – Ustanowienie Eucharystii
Ewangelia J 13, 1-15 – Do końca ich umiłował
Jezus – Ofiara
Dzisiaj jest pamiątka ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa. Zwróćmy naszą uwagę na Prefację o Najśw. Eucharystii, która jest fragmentem Modlitwy eucharystycznej i jest poprzedzona dialogiem (Pan z wami… itd.) oraz często wymieniana. Mszał Rzymski dla diecezji polskich posiada ich aż 90. Na początku została wyrażona myśl, że jest rzeczą słuszną składać dziękczynienie Bogu Ojcu przez Jezusa Chrystusa, który dalej został nazwany „prawdziwym i wiecznym Kapłanem”, i On „ustanowił obrzęd wiekuistej Ofiary”. O tym pisze św. Paweł, nie tylko Koryntianom, ale tym samym całym pokoleniom chrześcijan (II czyt.). Apostoł oddaje słowa Jezusa wypowiedziane w Wieczerniku – trochę inaczej niż Łukasz, Marek i Mateusz, bo jest hipoteza wśród teologów, że on podał już wersję liturgiczną – taką, jaka była w jego czasach stosowana w Eucharystii. A te słowa słyszymy podczas każdej Mszy Świętej z ust kapłana – Bierzcie i jedzcie… Bierzcie i pijcie… Zauważmy to, co Kościół nam podpowiada (I czyt.), że działo się to podczas uczty paschalnej, bo były święta – wspomnienie przejścia narodu izraelskiego z niewoli do wolności. Takie przejście Jezus przeżył na sobie (Pascha) i takie samo przejście nam przygotował. Dalej słyszymy w prefacji: „On pierwszy oddał się Bogu w zbawczej Ofierze i nam polecił ją składać na swoją pamiątkę”. Chronologicznie było odwrotnie – najpierw uczta z poleceniem: „To czyńcie na Moją pamiątkę”, a po niej Ofiara na Krzyżu. Ewangelia dzisiejsza w sposób nietypowy, niebezpośredni traktuje o kapłaństwie. Jezus wykonuje gest umywania nóg – czynność niewolnika lub sługi – stąd dyskusja z Piotrem. Ale wszystkim Apostołom Jezus zadedykował te słowa: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? (…) Jeżeli Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”. Tak jesteśmy już przy kapłaństwie. To dzięki biskupom i kapłanom jest po dziś dzień Najświętsza Ofiara – Eucharystia – Msza Święta. Ona też jest niecodzienną, bo Ucztą Pańską. Prefacja podkreśla dalej owoce Komunii Świętej, do której przystępujemy, gdy jesteśmy zaproszeni: „Ciało Chrystusa za nas wydane umacnia nas, gdy je spożywamy, a Krew za nas wylana obmywa nas, gdy ją pijemy”. Z tych różnych kamyczków powstał swoisty obraz Jezusa – mozajka Jezusa Chrystusa. Wpatrujmy się dziś w twórczym milczeniu w Niego.
ks. Teodor