Czwartek w Oktawie Wielkanocy – 16.04.2020

Czytanie Dz 3, 11-26 – Bóg naszych ojców wsławił Sługę swego

Ewangelia Łk 24, 35-48 – Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma

Jezus – ten sam?

Gdy uczniowie Jezusa byli znów w Wieczerniku, On sam stanął pośród nich i pozdrowił ich jak zwykle słowami: „Pokój wam”. Musiał ich dobrze przekonywać, że to jest On. Musiał im na dowód pokazywać swoje rany. A nawet w tej niezręcznej sytuacji dla uczniów, prosi o posiłek – podano Mu kawałek ryby i na ich oczach jadł. I powiedział tajemnicze słowa: „Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”. „Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego będzie głoszne nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, zaczynając od Jerozolimy”. Wy jesteście świadkami tego – powiedział do nich.

I na to świadectwo nie trzeba było długo czekać. Piotr przy okazji uzdrowienia chromego, wypowiedział ważne słowa, skąd pochodzi ta moc uzdrawiania: „Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się świętego i sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy  świadkami”. Pokutujcie i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone – powiedział Piotr. To już Mojżesz powiedział: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie”.

Od czuwania modlitewnego czy to przy Grobie Pańskim, ustawionym specjalnie w kościołach (Tirol zna ten zwyczaj do dziś), czy to przy krzyżach przy kościołach z soboty na niedzielę, przechodzi tradycja do samego dnia świątecznego i polega ona na śpiewaniu pieśni wielkanocnych. W Wielkanoc przechodzą zastępy konne, pięknie przystrojone ze swoimi właścicielami na grzbietach, aby zanieść nowinę o Zmartwychwstaniu Chrystusa do sąsiednich wsi. Te słynne pochody wielkanocne (Osterritte) odbywają się w katolickiej serbo-łużyckiej Górnej Łużycy, gdzie jest ich aż 9 – z 1500-set końmi i dosiadającymi. Śpiewają oni pieśni o Zmartwychwstaniu, odmawiają różaniec lub litanię. Niosą ze sobą krzyż procesyjny, chorągwie i statułę Zmartwychwstałego. W miejscowościach obchodzą kościół i cmentarz, a na nim ogłaszają Zmartwychwstanie i modlą się za zmarłych. W regionie Alp po uroczystej Mszy św. odbywa się modlitwa na polach albo błogosławieństwo pól. Rolnik wypowiada modlitwę i wtyka ustrojone gałązki palmowe na pole.

ks. Teodor