Wielki Piątek – 10.04.2020

I Czytanie Iz 52, 13 – 53, 12 – Przebity za nasze grzechy

Psalm 31(30) – Ojcze, w Twe ręce składam ducha mego

II Czytanie Hbr 4, 14-16; 5, 7-9 – Chrystus stał się sprawcą zbawienia

Ewangelia J 18, 1 – 19, 42 – Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa

Jezus Arcykapłan

Dzisiaj już ostatnia czwarta pieśń o Cierpiącym. Najpierw Prorok mówi o Jego wywyższenieniu i powodzeniu: „Oto powiedzie się mojemu słudze, będzie wywyższony i wyniesiony, wzniesie się bardzo wysoko!” Ale temu z pozoru tryumfalnemu wywyższeniu towarzyszy groza – tak nieludzko został oszpecony, Jego wygląd i postać niepodobna do ludzi, że wielu osłupiało na Jego widok, królowie zamknęli usta i wiele narodów się zdumiało. Dalej Prorok mówi, że „nie było w Nim blasku ani wspaniałości … wzgardzony i odtrącony przez ludzi, doświadczony chorobą i cierpieniem” – tylko twarz zakryć przed Nim. O kim mówił Prorok? Dziś już wiemy, że o Mesjaszu, a Kościół nam podpowiada, że o Synu Bożym. „On dźwigał nasze choroby i wziął na siebie nasze cierpienia, a my uznaliśmy Go za ukaranego, pobitego i pognębionego przez Boga. Lecz on był zraniony za nasze grzechy, zmiażdżony za nasze winy”. Następnie Prorok mówi o Pasterzu, który jak baranek jest prowadzony na zabicie i jak owca milcząca podczas strzyżenia. Jakże dobitnie odbijają się jak w lustrze stwierdzenia: po sądzie został zabrany, wyrwany z krainy żyjących, pochowany wśród złoczyńców, złożony w grobie bogacza, po udręce zobaczy światłość, wielu uczyni sprawiedliwymi i na siebie weźmie ich winy. Na zakończenie tej pieśni czytamy: „Za to, że wydał na śmierć samego siebie i został zaliczony do przestępców, ponieważ sam dźwigał grzechy wielu i wstawiał się za przestępcami” – Ojciec mówi do Syna: „dlatego w dziwdzictwie przydzielę Mu wielu i wielkie rzesze posiądzie jak zdobycz”. Cały czas jest mowa o męce Syna Bożego, a dzisiaj wsłuchajmy się w Janowy opis męki – jak zawsze w Wielki piątek.

Autor Listu do Hebrajczyków w tym kontekście mówi o ofierze i kapłaństwie – Arcykapłan doświadczony we wszystkim – oprócz grzechu, staje w centrum. Zostaliśmy już zachęceni: „Przybliżmy się z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę w stosownej chwili”, bo Chrystus Jezus, „gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają”. Mamy zadanie i zaproszenie – przybliżyć się i słuchać i czerpać miłosierdzie jak dobrą i zdrową wodę.

ks. Teodor