Szopka kojarzy nam się z Bożym Narodzeniem. To przed tymi świętami w kościołach, kaplicach i domach prywatnych ustawia się szopki. Sama szopka stała się zwyczajem chrześcijańskim pod wpływem św. Franciszka (1181/2-1226), który miał taki pomysł. Jednak przedstawienia narodzin Jezusa Chrystusa są o wiele starsze, bo od IV/V wieku mozaiki, sarkofagi i freski (np. w katakumbach) świadczą do dziś o tym. Same opisy dwóch ewangelistów dostarczają dosyć dowodów i elementów tego niebywałego wydarzenia dla ludzkości.

Co znajduje się w szopce i z jakich elementów się ona składa? Sama szopa może przedstawiać zniszczoną stajnię lub zagrodę, ale także ruiny czy grotę. Nierzadko jej tło stanowi budowla lub kilka budowli z danego regionu. Centralnymi postaciami są: nowonarodzony Jezus z Maryją i Józefem (por. Mt 2, 1; Łk 2, 4-7). Nad szopką konsekwentnie umieszczana jest gwiazda (por. Mt 2, 2. 9). Na niebie zazwyczaj nie brakuje szybujących w powietrzu i śpiewających aniołów (por Łk 2, 9-14), którzy przekazali dobrą nowinę pasterzom (por. Łk 2, 8. 15-16), znajdującym się tej nocy ze swoimi owcami na polach pod Betlejem. Stąd także owce, barany, a czasmi i pies pasterski znajdują tam swoje miejsce. Za żłobem umieszcza się osła i wołu (por. Iz 1, 3). Ten cytat proroka: Wół zna swego gospodarza i osioł – żłób swego pana podejmują ojcowie Kościoła i tłumaczą te zwierzęta symbolicznie, że to nowy Lud Boży, składający się z pogan (osioł) i Żydów (wół) rozpoznaje swego Zbawiciela. Po 6 stycznia nie może zabraknąć Trzech Króli z ich darami. Pod wpływem relacji ewangelisty Mateusza (por. Mt 2, 1-12) tradycja chrześcijańska pielęgnuje prawdę o dalekiej podróży i pokłonie Mędrców, którzy byli magami wschodnimi – ludźmi znającymi się na filozofii, astrologii i naukach o naturze. Byli to znawcy gwiazd (Sterndeuter). Mateusz wspomina o trzech darach: złoto, kadzidło i mirrę, które przynieśli zacni goście – przedstawiciele znanych w średniowieczu co dopiero trzech kontynentów. Psalm 72 (71), 10-11 mówi o królach z dalekich stron, którzy przybędą i złożą Jezusowi – synowi królewskiemu – dary i daninę. Tym wyjaśnia się liczba trzech i to trzech króli. Czasami ubogaca się zestaw figur w szopce postaciami z danego regionu, czy z różnych epok, albo dodatkowymi eksponatami – co świadczy tylko o wybujałej fantazji (tp).