Mała portugalska miejscowość, oddalona o 130 km na północ od Lizbony, jest przez pielgrzymów najliczniej odwiedzanym miejscem na świecie. W 1917 roku tutaj Matka Boża ukazała się trojgu pastuszkom. Najświętsza Panna Maryja przychodziła przez pół roku, zawsze 13-tego każdego miesiąca, i odsłaniała „dzieciom-wizjonerom” trzy tajemnice – proroctwa, które odnosiły się do przyszłości Europy i Kościoła. W 1930 roku Kościół uznał oficjalnie prawdziwość tego fenomenu.

Od 100 lat pielgrzymują liczni wierni do Fatimy. Wielu zbliża się na kolanach do bazyliki, w deszczu jak i w palącym słońcu. Obojętnie czy starzy czy młodzi, zdrowi czy naznaczeni chorobą. Czynią oni pokutę i proszą o przebaczenie, gdyż w Fatimie przebłaganie stoi w centrum.

W kwietniu 1919 roku rozpoczęła się budowa kaplicy w Cova da Iria – dolinie pokoju – miejscu maryjnych objawień. Pierwsza Msza Święta została tam odprawiona w 1921 roku.

Do dziś znajduje się figura Matki Bożej przed tym kościółkiem, u stóp której modlą się pielgrzymi. W 11 rocznicę biskup Leirii celebrował tam Mszę Świętą na poświęcenie Drogi Krzyżowej. Rok później (1929) położono kamień węgielny pod bazylikę, która była konsekrowana 7.10.1953 roku. Obraz w głównym ołtarzu ukazuje scenę objawień maryjnych. Tutaj znajdują się groby wcześnie zmarłych dzieci Hiacynty i Franciszka. Ich kuzynka Łucja wstąpiła później do klasztoru i zmarła 13.02.2005 roku w wieku 97 lat.

Ogromny kościół Trójcy Świętej, stojący naprzeciw bazyliki, konsekrowany w 2007 roku, jest dziełem greckiego architekta Alexandrosa Tombazisa. Świątynia ta należy do największych na świecie. Ta okrągła budowla ma 125 m średnicy i może pomieścić 9000 osób.

Jednym z zacnych pielgrzymów jubileuszowych, który 12 i 13 maja odwiedził Fatimę, był papież Franciszek. Wziął on udział we wspólnym różańcu, a także sam modlił się w ciszy. Błogosławione dzieci fatimskie Hiacyntę i Franciszka w akcie kanonizacyjnym wyniół do chwały ołtarzy. Franciszek ofiarował Sanktuarium Fatimskiemu „złotą różę”, jak to uczynili jego poprzednicy Paweł VI (1967) i Benedykt XVI (2010). Jest zwyczajem papieży darowanie „złotej róży” znaczącym osobistościom, a w ostatnich dziesięcioleciach sanktuariom maryjnym jako znak czci dla Matki Bożej (tp).