Jedni go nie rozumieją, a inni go skracają, jeszcze inni zapomnieli o nim – o różańcu. Św. Jan Paweł II 16.10.2002 roku ogłosił List apostolski pt. Rosarium Virginis Mariae. Uczynił to przy okazji ogłoszenia Roku Różańca: „odczuwam potrzebę rozwinięcia refleksji o różańcu, dając tamtemu Listowi apostolskiemu (Novo millenio ineunte) niejako maryjne ukoronowanie, by zachęcić do kontemplowania oblicza Chrystusa w towarzystwie i w szkole Jego Najświętszej Matki. Odmawiać różaniec bowiem to nic innego, jak kontemplować z Maryją oblicze Chrystusa. By bardziej uwydatnić tę zachętę, korzystając z okazji zbliżającej się sto dwudziestej rocznicy ogłoszenia wspomnianej Encykliki Leona XIII (Supremi apostolatus officio), pragnę, by tę modlitwę przez cały rok w szczególny sposób proponowano i ukazywano jej wartość w różnych wspólnotach chrześcijańskich. Ogłaszam zatem okres od tegorocznego października do października roku 2003 Rokiem Różańca” (RVM 3). W pierwszym rozdziale swego listu Papież snuje refleksję pt. Kontemplować oblicze Chrystusa z Maryją. W drugim rozdziale omawia on po kolei tajemnice różańcowe i dodaje nowe tajemnice światła. W trzecim rozdziale „Dla mnie żyć to Chrystus” podejmuje on próbę wyjaśnienia istotnych elementów tej modlitwy i metod jej odmawiania. Na zakończenie woła Papież: „O, błogosławiony różańcu Maryi, słodki łańcuchu, który łączysz nas z Bogiem!” (…) „Dziś skuteczności tej modlitwy zawierzam – jak o tym wspomniałem na początku – sprawę pokoju w świecie i sprawę rodziny” (RVM 39). Dalej apeluje Papież do rodziców i dzieci, aby często odmawiali różaniec i wreszcie do nas wszystkich: „Różaniec, to skarb, który trzeba odkryć” (RVM 43).

W tym rozpoczętym już miesiącu różańca zachęcam do ponownego odkrywania tej bardzo tradycyjnej modlitwy, z pomocą której możemy kontemplować oblicze Chrystusa. (tp)