Jak Maryja w 1917 roku zapowiedziała, tak objawiła się Łucji w celi klasztornej, w międzyczasie postulantce w hiszpańkiej miejscowości Potevedra, i prosiła o „nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca”. Zakończenie orędzia fatimskiego stanowi objawienie z 13.06.1929 roku, gdy Maryja Łucji, już wtedy siostrze zakonnej w klasztorze w Tuy, przekazała prośbę, aby papież poświęcił Rosję i cały świat Jej Niepokalanemu Sercu, a nastanie pokój i Rosja się nawróci. Św. Jan Paweł II uczynił to w 1984 roku. A kilka miesięcy później Michaił Gorbaczow został sekretarzem generalnym Partii Komunistycznej Związku Radzieckiego i zniósł system komunistyczny, a krajom bloku wschodniego umożliwił niezależność.

10.12.1925 roku Matka Boża prosiła o nabożeństwo wynagradzające do Jej Niepokalanego Serca w pierwsze soboty miesiąca: „Zobacz moje Serce spowite cierniami, jak ciągle jest ranione przez zło i obojętność niewdzięcznych… Niech wszyscy ludzie wiedzą, że w godzinę śmierci przyniosę potrzebne łaski do zbawienia tym, którzy w pierwszą sobotę przez pięć kolejnych miesięcy przyjmą Komunię Świętą po dobrej spowiedzi, odmówią Różaniec i przez ćwierć godziny rozważając tajemice Różańca uczynią mi zadość”.

Na nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi w pierwsze soboty składa się: udział we Mszy św. z przyjęciem Komunii św., modlitwa różańcowa, spowiedź oraz rozważanie jednej lub wielu tajemnic różańcowych. Kto nie ma możliwości przystąpić do spowiedzi w pierwszą sobotę, może to uczynić w tygodniu przed albo w tygodniu po tej sobocie. Jeśli chodzi o rozważanie tajemnic różańcowych, to możliwa jest pobożna lektura tekstu o tych tajemnicach lub wysłuchanie odpowiedniego rozważania o nich.

Każdemu, kto przynajmniej raz w życiu odprawi nabożeństwo pierwszych sobót, Matka Boża obiecuje, że w godzinie śmierci przyjdzie z pomocą, a światu obiecuje pokój, jeśli ludzie odpowiedzą na Jej prośby. (opr. tp)